شعر (زمزمه دل) جمشید مولایی

هوا سرد و پرستو هم ز کوره راه می آیدشکار از بیشه ها غافل شده ناگاه می آید اجل از مهر ماه آمد که آبان غرق خون سازد دریغا ،جیغ و داد از سوی کرمانشاه می آید رایکا @jamshidmolaey شعر (زمزمه دل) جمشید مولایی...

. . .خط خطی هایم پر از دردند بانو صبر کن!درد ها بــد جـور نامـــردند بانو صبر کن! دور نامردیست اینجا مهربانی مرده استدست ها آغوش ها ســـردندبانو صبر کن! این همه احساس را دارند غارت می برندعاشقان از زندگی طردند بانو صبر کن! گربه ها مشغول عیش و نوش اما ای دریغ شیــر هـا آواره می گـــردنـد بانو صبر کن! سنگ تندیس تو مانداناست زیر آفتابخانه ها در گیر شب گردند بانو صبر کن! در لباس میش خود گرگند در اندیشه ها پیـش تـازانی که تــوزردند بانو صبر کن باطناب پاره و پوسیده رو در رو شدیم باشرف ها مان کم آوردند بانو صبر کن! نسل قبل از ما برای ما به آتــش میزدند نسل بعدی خودکشی کردند بانو صبر کن مثل شاعرها درون کوچه باغ بی کسیگیج بر امواج می گردند بانو صبر کن! شعر یک درد است بانو مرگ دل ها راببین شاعران همـواره هـمــــدردند بانو صبر کن.! ‌ رایکا @jamshidmolaey شعر (زمزمه دل) جمشید مولایی...

شعر (زمزمه دل) جمشید مولایی...